امکان‌سنجی کاربرد فناوری نوین اطلاعات و ارتباطات در برنامه‌ریزی درسی آموزش عالی

در تحقیق حاضر امکان‎‎پذیر بودن استفاده از فناوری نوین اطلاعات و ارتباطات در حوزه برنامه‎ریزی درسی آموزش‎عالی بررسی و نیز امکان‎‎سنجی استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند برنامه‎‎ریزی درسی آموزش‎عالی از دیدگاه سه گروه بسیار مهم و درگیر با این موضوع؛ یعنی استادان، متخصصان برنامه‎ریزی درسی و متخصصان فناوری اطلاعات تحقیق شده است. هدف تحقیق یافتن پاسخ به این سؤال بوده است که «امکان استفاده از تحولات نوین فناوری اطلاعات و ارتباطات در قلمرو برنامه ‎ریزی درسی آموزش عالی تاچه اندازه و در چه زمینه هایی است؟» این پژوهش از نوع توصیفی است و برای جمع آوری اطلاعات مورد نظر، و آزمون سؤالات، از پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه در شش بخش در مقیاس لیکرت و با سه گزینه تنظیم شد. یافته‎های تحقیق نشان داد که گروههای سه‎‎گانه مورد تحقیق اختلاف نظر زیادی در خصوص اهمیت کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایندهای برنامه‎ریزی درسی نداشته و بر این باورند که در موارد عدیده‎ای با توجه به امکان‎پذیر بودن رفع موانع و استفاده از عوامل تسهیل کننده و فرصت آفرین می‎توان کاربرد این فناوریها را در فرایند برنامه‎ریزی درسی امکان‎پذیر دانست.